Brokstukken

Arjan Smit, Chris King Perryman en Korneel Evers groeiden op in respectievelijk het veilige Streefkerk, het sfeervolle Amsterdam en het nuchtere Wierden. Via omwegen en met een gezonde dosis geluk kwamen zij elkaar tegen op de acteursopleiding van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. In het tweede jaar speelden zij met hun klas een voorstelling op een theaterfestival in het Tsjechische Brno. Arjan, Chris en Korneel deelden daar een hotelkamer. In die hotelkamer ontstond Brokstukken.

Drie jongemannen, die ogenschijnlijk niets met elkaar gemeen hadden, werden vrienden met een gezamenlijke missie: samen een groep oprichten.

Na de opleiding hebben ze alle drie als acteur bij verschillende theatergezelschappen gespeeld. Buiten de gebruikelijke afspraken in de kroeg, waren hun theatrale wegen gescheiden, totdat zij in 2004 in de voorstelling “I.N.R.I” van de Bloeiende Maagden speelden. Nu waren de drie jongemannen weer een gezamenlijke ervaring rijker. Een ervaring die het laatste zetje in de rug was om de stap te nemen, om een repetitielokaal te zoeken en een voorstelling te maken. Met zijn drieën.

Het cabaret van de drie heren van Brokstukken is een mengeling van fysieke humor, liedjes en theatrale scènes. Zij proberen het publiek naar zich toe te trekken, zonder dat ze hen continu direct aanspreken. Verfrissend, snel, brutaal, absurd en muzikaal.

Brokstukken stond in februari 2005 in de finale van het 27e VARA Leids Cabaretfestival, waarna zij met de andere finalisten op tournee zijn geweest.

Juryrapport Leids Cabaret Festival 2005:

“Het eerste dat opvalt aan Brokstukken is dat de heren een écht trio vormen. Arjan Smit, Chris King Perryman en Korneel Evers zijn goed op elkaar ingespeeld. Arjan speelt de onvermijdelijke underdog, zonder dat dit stereotiep uitpakt. Hij is aandoenlijk gestoord.

Brokstukken speelt korte fysieke en theatrale scènes die gaandeweg het programma onderling met elkaar in verband blijken te staan: heldendom blijkt het thema.

Brokstukken liet zich inspireren door de film, dat zie je terug in de onderwerpkeuze en de filmische regie. Ze gaan moeiteloos over van The Godfather naar Studio Sport. Niet alle scènes zijn even sterk: bijvoorbeeld de Westernscène met de pistolen is oeroud.

De jury werd steeds verrast en vroeg zich regelmatig af: wat gebeurt hier? Een eigenzinnige vorm van cabaret. Vreemde typetjes krijgen extra gekte door de enorme uitvergroting of isolatie van één bepaald aspect. De meeste van hun bijna clowneske scènes kennen een spannende ontwikkeling en climax.
Met hun optreden laten de drie zien dat ze snappen wat theater is. Ze beschikken over goede timing, theatrale uitstraling en souplesse. Professioneel theater.”

Hun samenzang is prachtig. Dat blijkt als ze aan het eind een ballad zingen in een zelfbedacht taaltje: een sterk slot. De heren laten zien dat ze in hun voorstelling over een multi-inzetbaar stemmenpalet beschikken: van kopstem, via country tot de rauwe Godfatherstem.

Een diepere betekenis heeft de jury niet gezien. Brokstukken maakt pretentieloze humor, maar wel intelligent gemaakt humor.

Zij waren in augustus 2005 te zien op het Lowlands festival te Biddinghuizen.

In het seizoen 2005-2006 tourden de heren door het land met Cabarestafette-voorstellingen en speelden zij ook vaak duo-avonden met Katinka Polderman.

November 2006 was de maand waarin het eerste avondvullende programma van Brokstukken,”Doggy Punch”, in première ging. Zij speelden deze show tot en met december 2007.

Daarna werd er getoerd met de voorstellingen “Rode Dwerg” (2008-2009) en “Three Times a Lady” (2010-2012).

In het seizoen 2012-2013 speelt Brokstukken in België een compilatievoorstelling “Best of” en in seizoen 2013-2014 “Heavy Balls”.