Fotograaf: Willie Kerkhof

‘Wat is Nederland toch mooi....’! Vol enthousiasme gaat Piepschuim van start. Energiek, blij en vol passie trapt het trio de voorstelling af. Het publiek is binnen de kortste keren aangestoken door het vrolijke trio en zingt vrolijk mee. De mannen van Piepschuim hebben er zin in. Het openingslied wordt opgevolgd door het participatielied, waarbij participatie van het publiek niet alleen wenselijk is, maar eigenlijk ook verwacht wordt. De vrolijke start werkt aanstekelijk en met volle borst wordt er meegezongen, en gelachen. Want grappig is het ook. En zo is nog geen vijftien minuten na aanvang de toon gezet; een mooie avond kan beginnen.

Piepschuim is een trio bestaande uit Cor Burger, Jacco Westening en Robbert Koekoek; drie totaal verschillende types, elk met eigen talenten. Een mooi uitgangspunt in een voorstelling waarin ze elkaar uitstekend aanvullen en zeer goed op elkaar zijn ingespeeld. Het grote thema in de voorstelling is de ‘Gezelligstraat’. Een straat waarin totaal verschillende mensen wonen. In de voorstelling komt de straat tot leven. Elke bewoner wordt beschreven en bezongen. Ieder heeft zijn eigenlijk problematiek, zorgen en eigenaardigheden. En dat weet eigenlijk de hele buurt wel, maar daar hebben we het verder niet over, ‘Als het maar gezellig is’!
Met deze kreet geeft Piepschuim ongemerkt een duidelijke boodschap, want als het gezellig is kunnen er opeens ook best gekke dingen gebeuren. Een boodschap die ontnuchterend binnenkomt wanneer het publiek zich er opeens op betrapt ongegeneerd mee te doen aan de beeldvorming in Nederland. Meegenomen in het enthousiasme van het Nijmeegse trio heeft men niet eens door wat ze eigenlijk zeggen en zingen. Of toch wel? Betrapt de luisteraar zich er op dat je soms onopgemerkt heel vreemde dingen roept? Het publiek wordt er even stil van.

De mannen van Piepschuim zijn begonnen als muziekgroep en daar ligt ook zeker hun kracht. Piepschuim geeft een goede mix van muziek, scherpe teksten en beeldende sketches, die in combinatie vaak bijzonder grappig zijn. De heren zijn muzikaal enorm getalenteerd; een heel scala aan instrumenten komt voorbij. De energie is voelbaar, op het podium en in de zaal. Het publiek geniet. De verhalen tussen de sketches door halen soms het tempo eruit. Het lijkt de bedoeling te hebben meer diepgang aan te brengen, uitleg te geven, een boodschap te geven. Maar het is niet nodig. Het publiek heeft de boodschap allang begrepen.

Bregje Verschaeren