Dianne Liesker

Dian Liesker bagatelliseert altijd alles, al zal ze zelf zeggen dat dat best meevalt.

Als puber in de jaren de jaren '90 steelt ze de show door verkleed als Sinterklaas achterop een motor de schoolkantine in te rijden. Daarna weet ze het zeker, mijters zijn helemaal haar ding. Toch gaat ze eerst journalistiek studeren en krijgt een diploma dankzij haar uitmuntende fraudeertechnieken.

Uiteindelijk komt ze via via via terecht bij Theater Opleiding Selma Susanna (THOPSS). Ze ontwikkelt haar artistieke kwaliteiten op gebied van zang, dans en theater en iedereen is trots als ze voor het eerst zonder rode puntmuts het podium betreedt. Zelf zegt zij over deze ervaring "Dit is het leven, blootshoofds, maar laten we er vooral niet te moeilijk over doen zeg. Wat een gezeur."

Tijdens de stand-up lessen van Sanne Wallis de Vries, onderdeel van de opleiding, komt het besef dat deze rauwe, directe vorm van theater maken haar goed ligt. Als comedian praat ze met relativering en liefde over haar bestaan als mens en moeder van haar tweeling, en alles wat daar totaal niet mee te maken heeft, zoals mijters en zeekraal.

Dian bereikte in 2006 de halve finale van de Culture Comedy Award. In 2007 sluit ze zich aan bij het comedygezelschap Comedytrain waar zij tot begin 2009 speelde.

In 2010 won Dian de persoonlijkheidsprijs tijdens Cameretten. Vervolgens speelde ze haar eerste avondvullende voorstelling 'Ik blijf verdomme hier!' in de theaters. Met haar lied ‘Nooit meer dansen’- over de wanhoop die je als ouders voelt wanneer je kind iets overkomt en je je niet kunt verweren - haalde ze de landelijke media.

Momenteel is Dian in de Nederlandse theaters te zien met haar tweede avondvullende theaterprogramma “Aangeschoten wild”'.

Dian leverde op Radio1 als wekelijkse columnist bij het programma De NieuwsBV en was ook te zien in het BNN programma De Zeven Zeeën. Momenteel is ze te zien bij de AVRO/TROS in 'Ruben en de idioten op NPO3.

Dian is niet op haar mond gevallen en pakt alles en iedereen aan als het moet en door haar achtergrond als cameravrouw geeft haar de basis om overal en altijd te overleven.