Theo Nijland

Herkenbaar en intiem
Veel mensen blijken zich in zijn liedjes te herkennen. Onverbloemd strooit Theo met intieme bekentenissen en lokt hij met mierzoet venijn de confrontatie uit met de toehoorder. Of het nu gaat over alleen zijn (Een Eiland), hartstocht (Chanson), doodsangst (In de Natuur), moederliefde (Een Mevrouw), afgunst (Borsato) of over geluk (Wielklem).

Spatzuiver
Muzikaal valt er veel te genieten. Theo is een pianist met een eigen stijl. Zijn harmonieën moduleren prachtig, zijn melodieën stromen, zijn muziek kan enorm swingen en hij weet zijn spel zo te timen, dat ieder woord van de tekst altijd spatzuiver op zijn plek valt. Zijn songteksten zijn zonder uitzondering ironisch, gevoelig, beklemmend, een tikje wonderlijk en vol onverwachte wendingen.

Explosief
Theo kan zich soms in melancholie hullen en zijn publiek daarin meenemen. Maar dan opeens laat hij de vleugel kraken, barst hij los en slaat toe. Altijd brengt hij zijn verhalen glashelder en met humor over het voetlicht. Zijn soepele stem verbindt al die elementen. In zijn performance doet zijn gelaatsuitdrukking de rest. Je moet Theo dus vooral ook gewoon zien.

Een veelkoppig monster
Hij had ook kunnen zingen: 'Ik wil scenarist, tekstschrijver, componist, pianist, zanger en performer zijn', want hij is het allemaal. Zo componeerde hij onder andere de filmmuziek voor de tv-serie Wilhelmina van Olga Madsen, schreef hij de muziek voor de voorstelling Badwater van Brigitte Kaandorp, JOEP van Joep Onderdelinden en de nieuwe, avondvullende voorstelling van the Five Easy Pieces, de film Loenatik, de Moevie en het toneelstuk One Flew over the Cuckoo's Nest van Dale Wasserman in de Nederlandse regie van Hans Croiset. Tevens schreef hij de liedjes voor de poppenvoorstelling Morgenster van Eduardo de Paiva Souza, in de regie van Paul Selwyn Norton. De titelsong van de televisiekomedie Kinderen geen bezwaar is ook van zijn hand.

Na enkele seizoenen als solozanger, is hij de laatste jaren steeds vaker met andere artiesten te zien in diverse voorstellingen, zoals de kerstvoorstelling Nijland nodigt uit in de kerstperiode 2003 en 2004 en met Rosita Steenbeek in De Kus, een lichtzinnig, literaire revue in februari 2005 en najaar 2006. In diezelfde jaren speelt/danst hij samen met danser Paul Selwyn Norton in De Finalisten. Ook presenteert hij zijn soloprogramma Theo Nijland zingt zo nu en dan.

Ook in het verleden liet Theo overal zijn sporen achter. Hij componeerde filmmuziek voor onder andere Bij Nader Inzien, Leedvermaak, Op afbetaling, Gaston's Oorlog en Het jaar van de Opvolging. Hij speelde een hoofdrol in de musical Cabaret. Nijland was de schrijver van het repertoire van The Shooting Party en hij schreef filmscenario's en theatermuziek.

In 1997 ontving hij de Annie M.G. Schmidt prijs voor zijn liedje Kaal en werd hij twee keer genomineerd, voor de Vakprijs Filmmuziek van het Nederlands Filmfestival en de Liraprijs voor het beste scenario.

In 2002 bracht uitgeverij Thomas Rap de mooiste, ontroerendste, grappigste en pijnlijkste liedjes van Theo uit in de bundel De Liefde die zo veelbelovend was.
Theo Nijland componeert op verzoek muziek voor onder andere film-, theater- en televisieproducties. Daarnaast componeert hij radio- en televisiecommercials die hij desgewenst ook kan inspreken of -zingen. Theo Nijland schrijft niet alleen muziek maar ook liedteksten en columns in opdracht van anderen. Hij ontwikkelt theaterconcepten en verzorgt muzikale entr'actes en concerten voor diverse bedrijven en instellingen.