Urbanus

Urbanus, artiestennaam van Urbain Joseph Servranckx (Sint-Gertrudis-Pede, 7 juni 1949), is een Belgisch komiek, cabaretier, zanger, gitarist, stripauteur en acteur.

Urbanus geniet sinds 1974 grote populariteit en faam in zowel Vlaanderen als Nederland. Alhoewel hij vooral bekendstaat als komiek, werden ook zijn liedjes bekende en vaak gedraaide hits, zoals Bakske vol met stro (1979), Madammen met een bontjas (1980) en Hittentit (1982). Tot 2008 waren twee films waarin hij de hoofdrol speelde, Hector (1987) en Koko Flanel (1990), de grootste Vlaamse kaskrakers in de bioscoop. Urbanus is ook een productief scenarist van stripverhalen, zoals zijn eigen vedettestrip Urbanus en de series De Geverniste Vernepelingskes, Plankgas en Plastronneke en Mieleke Melleke Mol.

Zijn humoristische stijl kan omschreven worden als absurd, volks, subversief, anarchistisch en soms populistisch.

Cabaretier

Urbanus in 1979
Vanaf het begin van de jaren 70 stond Urbanus in de Vlaamse theaters met de begeleidingsgroep Anus. Al snel ging hij solo de theaters in als Urbanus van Anus. In 1974 kwam zijn eerste lp uit, Urbanus van Anus leevend. Dit debuut was goed voor vijf hitsingles. Naar aanleiding van zijn theatersuccessen werd hij door de VRT gevraagd een komische act te verzorgen in het programma Zorg dat je d'er bij komt. Urbanus' antwoord hierop was: "Nu gaan zelfs de blinden mij herkennen". Vanaf 1975 trad hij ook in Nederlandse theaters op. Eind jaren 70 liet hij "Van Anus" vallen en noemde hij zichzelf simpelweg Urbanus. In 1978 verscheen er van het nummer De belastingscontroleur al een videoclip. Zijn plaat Bakske vol met stro (1979), een kerstlied dat de geboorte van Jezus parodieerde, zorgde voor veel ophef bij de katholieke kerk, maar het grote publiek kon de plaat best waarderen: zo'n 150.000 exemplaren werden ervan verkocht.

In 1983 haalde zijn dubbelelpee Urbanus 10 jaar live platina, en zijn Michel Sardou parodiërende single Quand les zosiaux chantent dans le bois (Als de goveltjes in 't bos zingen) was wederom een groot succes. In 1983 schitterde hij in het door hemzelf gemaakte televisieprogramma Beter 10 crises in de lucht dan 1 in ons land.

In 1991 scoorde hij hoog in het spelprogramma Wie ben ik? op VTM, gepresenteerd door Goedele Liekens. Een jaar later speelde hij in het sketchprogramma Meer moet dat niet zijn op VTM, samen met Goedele Liekens en Werther Van Der Sarren.

In 1995 speelde Urbanus in de 12-delige televisiereeks Genoeg gelachen, nu humor, wat goed was voor een wekelijkse notering in de top vijf van de kijkcijfers. Er kwam ook een single uit, nadat hij tien jaar geen plaat meer gemaakt had. Het nummer Poesje stoei was meteen goed voor een nummer 1-hit.

In 2005 verscheen de serie Urbain, 7 afleveringen van 30 minuten, waarin Urbanus zichzelf speelt in een fictieve reeks over zijn leven. Deze was te zien op de Vlaamse zender Eén en een jaar later op het Nederlandse Nederland 2.

Eén kwam in 2006 met In de ban van Urbanus, een programma waarin sketches van Urbanus werden afgewisseld met interviews waarin de jonge generatie komieken vertellen welke impact Urbanus op hen heeft gehad.

In 2011 bracht Urbanus een show met hoogtepunten onder de noemer Urbanus Zelf. In 2012 en 2013 ging Urbanus met deze show op tournee in Vlaanderen, in 2013 en 2014 door Nederland.

Zijn nummer Bakske vol met stro werd in 2014 opgenomen in de eregalerij van de Vlaamse Klassiekers van Radio 2. Tijdens de zomer van datzelfde jaar ging Urbanus op tour met de Nederlandstalige rockband De Fanfaar.

Strips

Urbanus in 1985
Urbanus is ook de naam van de stripreeks die in 1983 startte. In deze strips worden de komische avonturen uit de fictieve jeugd van Urbanus in zijn woonplaats Tollembeek uit de doeken gedaan. De stripverhalen worden door Urbanus samen met tekenaar Willy Linthout gemaakt. De eerste strip, Het fritkotmysterie, werkte aanstekelijk en er verschenen vier tot vijf albums per jaar bij de Antwerpse Uitgeverij Loempia. Tegenwoordig worden de strips uitgegeven door Standaard Uitgeverij.

Met Jan Bosschaert als tekenaar startte Urbanus in 1998 een nieuwe stripreeks: De Geverniste Vernepelingskes, waarin vele Bekende Vlamingen belachelijk worden gemaakt.

In 2003 begon Urbanus twee nieuwe stripreeksen met Dirk Stallaert: Mieleke Melleke Mol en Plankgas en Plastronneke.

Van 2002 tot 2004 verzorgde Urbanus ook het scenario van de eerste vier albums van Klein Suske en Wiske. Jeff Broeckx verzorgde de tekeningen.

Films
De eerste film van Urbanus, Hector, kwam in oktober 1987 uit. Urbanus schreef het scenario samen met de debuterende regisseur Stijn Coninx. Het werd een enorm succes. De film won de eerste prijs op het Internationale Festival van de Komische Film in Chamrousse (Frankrijk) en Urbanus ontving er de prijs "beste acteur" van Radio France en Le Dauphiné Libéré. Hector was op dat moment ook het grootste kassucces ooit in de Belgische geschiedenis.

Dit succes op het witte doek vroeg om een vervolg en in 1990 kwam Koko Flanel uit, opnieuw in samenwerking met Stijn Coninx. Deze film verpulverde zelfs het vorige record van Hector en was 18 jaar lang het grootste kassucces in de Belgische filmgeschiedenis. Pas in 2009 werd dit record verbroken door Loft van Erik Van Looy en Bart De Pauw.

In 1993 vertolkte Urbanus de hoofdrol in De zevende hemel, een film van de Fransman Jean-Paul Lilienfeld, maar die kon het grote publiek niet bekoren.

In 2004 speelde hij de rol van cafébaas Jacobus in de Suske en Wiske-film De duistere diamant. In 2010 speelde Urbanus de rol van Sultan van Zahambra in de tweede Mega Mindy-film, Mega Mindy en het Zwarte Kristal.




Deze pagina is onderdeel van de website www.cabaret.nl.
De cabaret-database van Nederland.
Een actueel overzicht van cabaret, kleinkunst en stand-up comedy.
 
Kijk op cabaretmatch.nl voor meer informatie over theater op maat, cabaret op maat of een muziekoptreden voor een congres, symposium of feest op maat.