Recensie Leids Cabaret Festival 2015
Van de Meeberg veelbelovende winnaar Leids Cabaret Festival

Leids Cabaret Festival 2015 met de voorstelling
Finale

Gezien op: 14-02-2015 Leidse Schouwburg

Het Leids Cabaret Festival 2015 leverde een onderhoudende finale-avond en een mooie cabaretoogst op. Drie zeer verschillende mannelijke finalisten met elk een eigen verhaal, het ene met wat meer betekenis dan het andere. Tim Hartog wist, ondanks zijn gunfactor, geen onuitwisbare indruk te maken met zijn positiviteitspleidooi. Thijs van de Meeberg overdonderde dan weer wel met een stevig programma vol interessante ideeën. Nabil ging er duidelijk helemaal voor: met volle overtuiging liet hij kwetsbaarheid door zijn stoere houding heen schijnen. En toch moest hij in Van de Meeberg zijn meerdere erkennen: volledig terecht ging hij er met beide prijzen vandoor.

Terugkijkend had Tim Hartog mazzel dat hij de finale-avond mocht openen. Zijn verhaal is wat mager en hij moet het voornamelijk hebben van zijn gemoedelijke voorkomen. Hierdoor staat hij dichtbij het publiek en komen zijn ideeën over ‘aardig voor elkaar zijn’ sympathiek over. Hij haalt een Afrikaanse stam aan die mensen die de fout zijn ingegaan ‘heelt’ door een aantal dagen lang positieve dingen tegen hen te zeggen. Zijn eigen variant hierop is zijn foutenboekje, waarmee hij zijn kleine neefje probeert te behoeden voor valkuilen. Het programma is prettig positief, maar ook erg soft waardoor het wat kabbelt. Het wordt even een beetje spannend als hij supportersliederen zingt voor zijn boekhoudster en eigenlijk net te lang doorgaat maar uiteindelijk toch de zaal meekrijgt.

Vanaf het moment dat Van de Meeberg opkomt heeft hij de aandacht en gedurende het optreden verslapt hij geen seconde. Hij is zowel fysiek als verbaal enorm aanwezig en met ongekende theatraliteit vertelt hij een verhaal dat ertoe doet. Vragen als “wat zou je doen als je alles kon kiezen?” en “hoe moet je leven als het later is?” vlecht hij op intrigerende wijze aaneen met beeldende anekdotes. Als hij vertelt hoe hij als jongetje op vakantie graag dammen bouwde, zie je de camping onder water lopen. En de bibliothecaresse die in opstand komt (“Ik ga via jou bewijzen dat ik besta”) belichaamt op prachtige wijze het gevreesde ‘later’. Vrijwel alles wat Van de Meeberg zegt is relevant, maar hij brengt het met zo’n fijne lichtheid dat je bijna zou vergeten dat hij met pareltjes strooit.

Nabil vertelt een openhartig verhaal over het monster onder zijn bed waar hij vroeg of laat de confrontatie mee aan zal moeten gaan. Op het snijvlak tussen toegankelijke stand-up comedy en meer aangekleed cabaret onthult hij de puzzelstukjes van dit monster. Het ene moment vertelt hij over het overlijden van zijn vader en hoe dit zijn weerslag heeft op het aangaan van relaties, het andere moment lacht hij de harde realiteit weg met een goede grap. Met een flinke dosis zelfspot neemt hij zijn Marokkaanse achtergrond op de hak, zonder dat het beladen wordt, en laat zien evengoed Brabander te zijn. Nabil lijkt qua vorm nog wat zoekende en zijn verhaal kan overtuigender, maar hij is een goede performer en zijn onmiskenbare wilskracht kan hem nog ver brengen.

Van de Meeberg had slechts enkele minuten op het podium nodig om te bewijzen een winnaar te zijn. Na een fijne cabaretavond is de erkenning van jury en publiek dan ook een goede afsluiter. Nu is het aan Van de Meeberg om te bewijzen dat hij zijn titels waard is. Zijn optreden lijkt wel een bloemlezing, zoveel krachtige fragmenten volgen elkaar in rap tempo op. Dat maakt nieuwsgierig naar een langer optreden waarin hij meer ruimte heeft voor dosering, opbouw en nuance. Vooralsnog lijkt het er toch behoorlijk op dat ‘later’ voor Van de Meeberg helemaal niet zo verkeerd uitpakt.

Lieke van den Brink