Recensie Maartje en Kine


Twee stralende gezichten in de muzikale komedie ‘De Goldberg Machine’

Maartje en Kine met de voorstelling
De Goldberg Machine

Gezien op: 12-05-2016 Stadsschouwburg Utrecht

Het is nog rumoerig in het theater. Het publiek schuifelt wat heen en weer op de comfortabele zitplaatsen. Terwijl de Oer-Hollandse Maartje de Boer en de Noorse Kine Handlykken op het podium plaatsnemen, valt er een opzienbarende stilte. In het midden van het podium staat een grote rode knop die wordt verlicht tot in de kleinste details. Wie drukt als eerste op de knop en zet de voorstelling in gang? Wie o wie is de pionier die gelooft in het onmogelijke? In de komische show ‘De Goldberg Machine’ maken we een reis langs belangrijke en minder belangrijke uitvindingen, langs dromen, creaties, techniek en bovenal, de evolutie en wetenschap. ‘Het belangrijkste in de evolutie is toch wel de magische ontmoeting tussen Maartje en mij’, vertelt Kine met trots. In een decor van zelfgemaakte draaiende tandwielen weet dit heerlijk energieke en buitengewoon vrolijke damesduo met de mooiste klassieke muziek en grappigste songteksten een bizarre voorstelling neer te zetten. Een combinatie van stalen blikken, komische onderonsjes en vele instrumenten. Met als basis de viool en de accordeon.

Het programma heet niet voor niets de ‘De Goldberg Machine’. Met het complexe apparaat, bedacht door de Amerikaanse cartoonist Rube Goldberg, wordt een eenvoudige opdracht ingewikkeld uitgevoerd door allerlei kettingreacties. Super omslachtig, maar volgens het duo wel met een duidelijk doel. ‘Zo’n machine ziet er ingewikkeld uit, maar je begrijpt hem wel. De machines van tegenwoordig daar begrijpt helemaal niemand iets van.’ Waar gaat het heen met de techniek? Het begon allemaal met de uitvinding van het wiel, maar als we blijven evolueren zoals we nu doen, nemen de zelfdenkende computers in de toekomst ons werk over. Op deze manier houdt de ontwikkeling van de mens wellicht een keertje op.

Maartje en Kine zijn misschien daarom wel zulke bewonderaars van machines en hun uitvinders uit de jaren 20 van de vorige eeuw. ‘Wij zijn eigenlijk ook uitvinders in hart, geest en nieren.’ Menig uitvinder wil de wereld veranderen, of dat nou met een paperclip of een flitspaal moet gebeuren, dat is om het even. Want: ‘Wie iets creëert, moet ook een beetje durven dromen.’ Zo heb je ook uitvinders die omkwamen door hun eigen uitvinding. Tomas Midgley was zo’n uitvinder. Hij raakte verstrikt en werd gewurgd door een apparaat dat was bedacht om hem uit bed te tillen. Ze brengen een ode aan de uitvinding die het net niet heeft gehaald. ‘Meer mislukt dan gelukt eigenlijk.’ In een rap tempo passeren de schoonmoederontsnapper en de kinderkooi de revue. Met liedjes als ‘Daar moet een piemel in’ en ‘Wie betaalt mijn drank en drugs’ zijn Maartje en Kine overtuigend grappig.

Het duo is een groot fan van de moderne muziek van experimentele componisten. Zoals de Noorse componist Edvard Grieg, die klassieke muziek mengt met volksmuziek. Maartje en Kine vertellen over waargebeurde geschiedenissen en doen dit met een bepaalde overtuigingskracht. Maar dat komt vooral omdat ze prachtig instrument kunnen spelen, of dit nou de viool, de piano of de accordeon is, de meiden zijn echte muzikale talenten en toveren met gemak een glimlach op je gezicht – zelf staan ze stralend zingend op het podium. Ook het liefdeslied voor de NS en het afschaffen van het minimumloon is sterk gezongen: met de juiste timing en een heerlijk afwisselend tempo. Helaas zijn de verbale gedeeltes iets te vaak te gemakkelijk gekozen en duren de conversaties met het publiek te lang. In de voorstelling ‘De Goldberg Machine’ komen de dames langzaamaan op gang, maar als je eenmaal in de flow van Maartje en Kine belandt, is er geen weg meer terug.

Anne Kleijne