Recensie Hun


Eerste programma Hun belooft veel voor toekomst

Hun met de voorstelling
Alles is Wel

Gezien op: 07-02-2020 Theater Hof 88 te Almelo

Sinds 2015 zijn Sabine Krol en Charlotte de Vries uit Haarlem al een cabaretduo. In de eerste jaren bleven de optredens beperkt tot festivals, huiskamers en kleine zalen. In 2018 won het duo, dat muziekcabaret maakt, de publieksprijs op het festival Rijswijkse Pracht.

Sinds 2019 toeren ze door Nederland met hun eerste avondvullende voorstelling Alles is Wel. Zij leerden elkaar kennen op het conservatorium. Sabine en Charlotte bespelen de vleugel en het keyboard zonder moeite en je mag gerust van gouden keeltjes spreken. Hun zangstemmen zijn subliem.

De twintigers brengen een afwisselend programma met korte sketches en liedjes. De keuze voor korte scènes is een goede, want op die manier zit er vaart in de voorstelling. De spanning blijft tot het einde van de anderhalf uur durende voorstelling aanwezig, want je bent steeds benieuwd wat de nieuwe scène brengen gaat en dat is knap.

Krol en De Vries stellen diverse zaken op een amusante manier aan de kaak. Hun zet daarmee het publiek regelmatig aan het denken. Mensen houden graag de uiterlijke schijn op om goed over te komen bij anderen. Daarom komt het duo ook schamel gekleed op en toont het de vrolijke poster van de voorstelling, terwijl een zwartgallig exemplaar, dat hun voorkeur heeft, is afgekeurd. Mensen denken soms even aan de klimaatproblematiek om zich goed te voelen, maar gaan direct daarna over tot de orde van de dag. Eigen problemen worden als groter ervaren dan de wereldproblematiek. Geen wereldschokkende en verrassende onderwerpen, maar Hun speelt die op knappe wijze uit.

De hoofdmoot van Alles is Wel is het bespreekbaar maken van depressiviteit. Charlotte heeft zelf last van depressies, maar ook dat stellen ze op een luchtige, maar soms ook op indrukwekkende wijze aan de orde. Charlotte de Vries zingt daarover het indrukwekkende lied met de hoofdtekst: ‘Ik voer oorlog met mezelf, maar ik denk dat ik kan winnen.’ Hun beeldt het contrast tussen de vrolijke Sabine en de depressieve Charlotte uit.

De voorstelling bevat veel zelfspot en bij de onderlinge ruzies denk je heel even dat het echt is. Dat zegt wel iets over het acteertalent van Hun. De humor is soms zwartgallig, grof, keihard, confronterend, maar ook soms gewoon droog. Daar moet je van houden. De grapdichtheid zou wel wat groter kunnen.

De voorstelling kent twee hoogtepunten. Een vrouw die op het punt staat te gaan trouwen, spreekt haar aanstaande echtgenoot op niet mis te verstane wijze toe. Als afsluiting heeft Hun een ‘onderonsje’ waarbij de zestig bezoekers het zwaar te verduren krijgen. Dit soort hilarische momenten zou je meer wensen in hun eerste programma, dat overigens goed in elkaar steekt. Gekscherend kondigt Hun serieuze zaken, inhoud en engagement aan. Die belofte is het muziekcabaretduo inderdaad ruim nagekomen. Hun eerste avondvullende programma belooft veel goeds voor de toekomst. Zoals ze in hun laatste lied zingen: alles moet nog, maar het komt goed! met Hun.

Reinier de Boer