Recensie Schudden
Een bitterzoete werkelijkheid

Schudden met de voorstelling
Ruis

Gezien op: 11-12-2008 Theater aan de Slinger in Houten

Het cabaretduo Schudden is anders. Sterker nog, de heren verdienen meer dan het label cabaret. Met hun zevende programma Ruis creëren Emiel de Jong en Noël van Santen een eigen genre dat blaakt van de originaliteit. Een welkome en opvallende afwisseling in een massa van jonge cabaretiers die graag veilig bij elkaar klitten op een eilandje. De Jong en Van Santen bewijzen met hun absurdistische sketches gedurfd dat het ook anders kan. Dit is nog eens theater.



Een hoofdrol is weggelegd voor het fenomenale decor. Geen vierkante centimeter blijft ongebruikt, het overleeft de wildste klimpartijen en staat als een huis, letterlijk. Het vormt de gevel van een appartementencomplex zoals je die in elke willekeurige, Hollandse gemeente aantreft. Achter elk luik gaat een ander persoon met een ander verhaal schuil; allemaal met een hoog het-had-je-buurman-kunnen-zijn gehalte. De types keren gedurende de voorstelling regelmatig terug, waardoor hun –en ons- simpele bestaan je bij de kladden grijpt.



Geen zware, politieke of maatschappelijke thema’s voor Schudden. Wel beelden van geïsoleerde figuren die langs elkaar heen praten in hun poging tot het maken van contact. Burenverhoudingen als metafoor voor de verloedering van de samenleving. Maar ook van de menselijkheid van de personen die tot leven komt zodra de identieke luiken in een willekeurige straat openslaan. De herkenbare taferelen zijn zowel lachwekkend als gevoelig. Een authentiekere afspiegeling van de maatschappij krijg je niet bij cabaret. Sommige dingen kun je nou eenmaal niet uitleggen, maar we begrijpen het allemaal zodra we het zien.



Met een moordend tempo wisselen de mannen knap van luikje en van typetje; de één nog karakteristieker dan de ander. Hoogtepunten zijn de afhaalrituelen bij Chinees en snackbar. Niet alleen speelt de dynamiek van de show zelf een rol bij deze scènes, maar de ontmoeting van twee eenzame zielen is vertederend en geeft hoop. Met integer spel creëren De Jong en Van Santen een bitterzoete werkelijkheid; nu eens subtiel, dan weer over the top. Ruis balanceert op de dunne lijn tussen nabijheid en individualiteit. Met weinig woorden en veel begrip of met veel woorden en weinig benul. Het leven is verdomd ingewikkeld.

Lieke van den Brink, lid jongerencultuurpanel De Kom, Nieuwegein.