Recensie Yentl en De Boer


De snoepwinkel is geopend!

Yentl en De Boer met de voorstelling
DE SNOEPWINKEL IS GESLOTEN

Gezien op: 24-01-2016 De Kleine Komedie, Amsterdam

Het decor van grote lolly's, Engelse drop en een onvervalst peperkoekenhuisje doet de titel van het programma alvast eer aan: hier staat één grote snoepwinkel. Ondanks dat mooie decor, was ik na een lang weekend skiën met een vriend en twee stuiterballen van kinderen dringend toe aan wat rust. Of liever gezegd: aan slaap. De kans was dus best groot dat met het doven van het zaallicht mijn luiken ook zouden sluiten. Althans, dat dacht ik vooraf. Maar toen had ik nog geen rekening gehouden met de tomeloze energie, uniek gevoel voor humor en fantastische liedjes van Yentl en De Boer. Geen wonder dus dat zelfs andere cabaretiers fan zijn van deze dames. En dat ze in de afgelopen jaren de ene na de andere prijs hebben gewonnen.

Van begin tot eind spat de expressie en het speelplezier van het toneel af. Qua uitstraling, bevlogenheid en muzikaliteit zijn Yentl en De Boer samen de Wende Snijders van het cabaret. Niet alleen zijn de liedjes zèlf – zowel muzikaal als tekstueel – origineel en staan ze – zowel muzikaal als tekstueel – bol van de verrassende wendingen, maar zelfs het neuriën wordt tot een kunst verheven. Tel daar een groots toneelspel en fenomenale mimiek bij op, en je hebt kleinkunst van de bovenste plank. Waarom het zo goed werkt? Om dezelfde reden als het Braziliaanse voetbalelftal de meeste WKʼs op zijn naam heeft staan: natuurlijk hebben ze er goed voor geoefend, maar belangrijker is dat ze in staat zijn op het moment suprême alle theorie weer los te laten en gewoon lol in het spelletje te hebben. En dan wordt het ook bijna als vanzelf een genot om naar te kijken.

Hoewel de aaneenschakeling van losse – vaak behoorlijk absurdistische – sketches ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, lijkt er wel degelijk een rode draad in het geheel te zitten. De verschillende scènes passen simpelweg te goed bij elkaar om te geloven dat dat louter op toeval berust. Alles is uiterst zorgvuldig op elkaar afgestemd. En wat een verademing dat al dat moois zo uniek in zijn soort is. Over de meeste kleinkunstenaars van deze tijd kan je wel zeggen: “hij heeft wat weg van die-en-die”, of: “zij lijkt wel een beetje op zus-en-zo”, maar niet bij Yentl en De Boer. Het geheel lijkt nergens anders aan te zijn ontleend dan aan de onnavolgbare creatieve geest van de dames zèlf.

Onder regie van de eveneens onnavolgbare Dick van den Toorn (We zijn weer thuis/Loenatik/WellesPiet) brengen Yentl en De Boer iets heel bijzonders naar het theater: een heuse snoepwinkel. En gelukkig is die snoepwinkel, anders dan de titel doet vermoeden, niet gesloten maar pas net geopend!

Marnix Langeveld