Fotograaf:
Jaap Reedijk

Recensie Louise Korthals


Best wel kunstzinnig

Louise Korthals met de voorstelling
Alles is er


Gezien op: 30-11-2018 De Kleine Komedie Amsterdam

Het genre kleinkunst bestaat uit een pallet van tamelijk uiteenlopende subgenres. Denk aan het fysieke cabaret van Waardenberg en de Jong, aan gewiekste verwarrers als Micha Wertheim en Wim Helsen, maar ook aan het afgestompte geschreeuw van Tineke Schouten en Brigitte Kaandorp. Weer een ander, behoorlijk specifiek subgenre wordt vertegenwoordigd door Louise Korthals (34): persoonlijke dramatiek, waaraan vooral op muzikale (en soms op filosofische) wijze invulling wordt gegeven, afgeblust met een toefje engagement.

Haar voorstelling ‘Alles is er’ gaat over generaties die elkaar opvolgen, de bijkomende verschillen in levenshouding, wat al dan niet wordt doorgegeven en in het bijzonder over haar moederschap. De show opent met een scène die erg doet denken aan de psychologische thriller- en horrorfilm ‘Mother!’ (2017), waarin allegorieën beslist niet worden gemeden. Korthals beroept zich op de Griekse mythologie. Ze vertelt het publiek hoe oermoeder ‘Gaia’ ontstond uit de ‘Chaos’ aan het begin der dingen en vervolgens haar eerste zoon baarde: de tijd. Absoluut een interessant begin.

Het podium, dat volstaat met bladmuziekhouders, oogt erg rommelig, wat (voor de oplettende kijker) vrij letterlijk de chaos representeert. Naarmate de voorstelling vordert, verdwijnen de statieven, net zoals de chaos in het hoofd van Korthals rondom haar moederschap. Ze vreest ervoor erg op haar moeder te gaan lijken, maar lijkt uiteindelijk vrede te hebben me dit soort fatalisme. Met die laag laat de cabaretière terdege zien zorgvuldig over de structuur van haar programma na te denken.

Veel van de liedjes van Korthals sluiten probleemloos aan op de thematiek van de voorstelling of vatten eerdere scènes goed samen. Tijdens haar liedjes toont ze naast zangtalent te beschikken over een klassieke poëticale pen: “wij zijn slaven van de tijd” en “een kind in de tijd zetten”. Daarnaast blijkt Korthals ook prima overweg te kunnen met modernere dichtvormen. In een nummer over de wat opmerkelijke reisdrift van haar generatiegenoten (millennials) openbaart ze zich als ware rappende podiumdichter: “Op naar Buenos Aires, als het maar ver is.”

De momenten waarop ze de geëngageerde theatermaakster uithangt, sluiten daar echter niet naadloos op aan. Zo bespreekt ze hoe de Westerse wereld omgaat met vluchtelingen. Dat doet ze onder meer aan de hand van een Malinese illegale immigrant die in Frankrijk het leven redde van een kind dat aan een balkon bungelde en daarna werd beloond met een verblijfsvergunning: “Ilegals got talent”, aldus Korthals. Naast dat de scène wat losstaand oogt, is het betwistbaar of mild bewerkte journaalitems geschikt zijn voor het podium.

In Nederland zijn kleinkunst en cabaret haast synoniemen, waardoor een sterke focus op het criterium ‘grapdichtheid’ vrijwel onvermijdelijk is. Het programma van Korthals bevat niet heel veel ijzersterke grappen, maar daarentegen wel een aantal geestige opmerkingen, die door de sterk feminiene lading ervan met name het vrouwelijke deel van het publiek bereiken, bij wijze van herkenning. Wellicht neemt de stortovervloed aan liedjes, die met verschillende instrumenten - zoals een zaag - kundig worden begeleid door Mark van Bruggen en Erik Verwey, dusdanig veel plek in beslag dat de ruimte voor de doelgerichte grap tot de brullach simpelweg al bezet is.

Met ‘Alles is er’ brengt Korthals best wel een kunstzinnig programma naar de Nederlandse theaters. Haar persoonlijke verhaal, dat ze op filosofische wijze weten te verweven met het grote geheel, zit fraai in elkaar en is van hoge kwaliteit. Met een theateropleiding aan de Koningstheateracademie in ‘s-Hertogenbosch op zak is het niet onlogisch dat haar spel voortreffelijk is, net zoals haar liedjes. De kiem voor haar snedige bespiegelingen is waarschijnlijk gelegd aan Universiteit van Exeter, waar ze filosofie en sociologie studeerde.

Of de optelsom van deze aspecten voor een ieder gelijkstaat aan een geniaal cabaretprogramma is een tweede en misschien ook wel een kwestie van smaak. Toch behoort een kleinkunstenaar in essentie - lees: op wat voor manier dan ook - de lach te laten floreren, althans volgens de Nederlandse normen. Daarin is Korthals niet volledig geslaagd met haar voorstelling, in al het ander daarentegen met verve. Haar voorstelling is namelijk technisch perfect en structureel gezien erg goed.



Mark Coelen




Deze pagina is onderdeel van de website www.cabaret.nl.
De cabaret-database van Nederland.
Een actueel overzicht van cabaret, kleinkunst en stand-up comedy.
 
Kijk op cabaretmatch.nl voor meer informatie over theater op maat, cabaret op maat of een muziekoptreden voor een congres, symposium of feest op maat.