Recensie Sara Kroos


Opgewekte Sara legt littekens bloot zonder gêne

Sara Kroos met de voorstelling
Doorgefokt

Gezien op: 06-11-2015 Oude Luxor Theater, Rotterdam

Sara Kroos start haar premièreprogramma lekker energiek door de zaal te laten swingen op een van haar pakkende nummers. De chemie tussen Sara en haar sympathieke drummer vermengt zich spontaan met de menigte in het Oude Luxor Theater. Na de muzikale introductie dreunen de opgewektheid en de bombarie van Sara het hele pand door. Het publiek wacht een goed gevulde avond die doordrenkt is met de sterke persoonlijkheid van de zelfbenoemde winnaar van de ‘Nobelprijs van de schede’.

Na het aanstekelijke openingsnummer begint Sara met branieschoppen, wat een optimistisch schouwspel teweeg brengt. Dit stimulerende gevoel houdt ze aldoor vast. Sara heeft er duidelijk zin in. Er wordt grof geginnegapt over een tergend museumbezoek met haar hoogbegaafde vriendin en haar puberende dochter. Flauwe woordgrapjes schuwt ze niet, zo vindt ze het in het museum allemaal maar ‘sarcofaag’. Ook worden de desillusies van de romantiek en het perfecte lichaam aangestipt. In het kader van het adonislichaam worden tankstationwinkels bestempeld als hokjes van Satan vanwege hun onweerstaanbare voedselaanbod. Kroos verheft herkenbaarheid tot hilariteit.

De ex-Lama waagt zich ook aan meer ontroerende kwesties. Dit weet ze goed en gebalanceerd over te brengen. Ze bagatelliseert haar persoonlijke pijnpunten en wisselt dit af met een hoop vrolijke en gevoelige muzikaliteit. Sara vertelt dat ze het maakbaarheidsdenken hekelt. Hierbij degradeert ze het bijbehorende perfectionisme tot een menselijke systeemfout – we zijn ‘doorgefokt’. Sara pleit voor het op zijn tijd ongelukkig mogen zijn. Vanuit dit idee maakt ze op een dolkomische en zeer vulgaire manier gehakt van een perfectionistische kenau die ze heeft ontmoet gedurende haar safari in Zuid-Afrika. Kroos kaart daarnaast kort en krachtig haar filosofische kijk op de huidige vluchtelingenproblematiek aan.

De naam van het Oude Luxor Theater wordt eer aangedaan door Sara Kroos. Niet alleen figuurlijk omdat ze hier optreedt met haar uitverkochte première, maar ook letterlijk. Ze heeft het podium namelijk aangekleed met allerlei oud-Egyptische artefacten. De cabaretière vertelt dat men in de oudheid hun mummiekisten al versierden met mooie symbolen. Ze bewondert het feit dat de mens moeilijke zaken in het leven al sinds de oudheid opleukt, om zo de pijn te verzachten. Sara verkondigt dat het leven heel mooi kan zijn, maar dat mensen niet ‘mooi heel’ blijven. Als aangrijpend voorbeeld vertelt ze over haar moeder die borstkanker heeft overleefd. Kroos is openhartig en gevoelig maar ook blijgeestig en rauw, tegen het ordinaire aan. Van haar grove kant moet je houden, maar één ding is zeker: dit is Sara pur sang, die zojuist de volledige schouwburg heeft overdonderd en ingepakt.

Boy Zelle