Hans Aarsman

Hans Aarsmans (1951) bezigheden laten zich het beste omschrijven als: observeren, fotograferen, tellen en meten.

In 1988 trok hij een jaar lang door Nederland in een camper. Hij schreef op wat inviel en fotografeerde vanaf het dak van zijn camper het Nederlandse landschap. Over die reis kwam in 1989 Hollandse Taferelen, een boek vol foto's en notities. Na terugkeer in Amsterdam, zijn geboortestad, bleef hij fotograferen en schrijven. In 1993 resulteerde dat in Aarsmans Amsterdam, een boek dat 'laat zien hoe de stad er uit je ooghoeken uitziet', zoals hij zelf zegt. Zijn fotografische werk is diverse keren te zien geweest in het Stedelijk Museum Amsterdam. In 1993 ontving hij van de stad Amsterdam de Maria Austria Prijs.

In 1994 stopt hij met fotograferen, hij verkoopt zijn camera’s en begint te schrijven.
Hij brengt een roman uit en diverse theaterstukken. In 1995 verscheen zijn eerste roman “Twee hoofden, één kussen”. Hij schreef diverse toneelstukken, onder andere de monologen “De wijze van zaal zeven” met Dirk Roofthooft en “Ruis” met Josse De Pauw.

Sinds 2004 heeft hij een rubriek in de donderdagse Volkskrant: “De Aarsman Collectie”. Daarin hangt hij als een detective met een loep boven foto's.

Hij is redacteur van Useful Photography, het blad voor fotografie zonder pretenties.
Op www.fieldeye.org schrijft hij in Engels over fotografie en op www.TEDxAmsterdam.com is een lezing van hem te zien.

Laatste nieuws: hij schijnt tegenwoordig weer in het bezit van een camera te zijn. En trekt langs Nederlandse theaters met zijn onemanshow De Aarsman Projectie, een college in kijken.