Sanne Wallis de Vries

Sanne Wallis de Vries (Amsterdam, 1971) groeide op in Alphen aan den Rijn, studeerde na het gymnasium in drie verschillende richtingen (niet tegelijkertijd) en had ze tussendoor verschillende baantjes. Als kind hadden optreden en schrijven reeds haar bijzondere belangstelling, waarbij ze vooral acteren als hobby in praktijk bracht. Vanaf 1991 volgde ze kleinkunstlessen bij Selma Susanna.

In 1989 begon ze aan een studie Theaterwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam, die ze twee jaar later zou beëindigen. Hierna volgde een periode van steeds afwisselend een jaar werken en studeren (Kunstmanagement in Utrecht en Culturele Studies aan de UvA). De baantjes waarmee ze de jaren tussen de verschillende studies opvulde varieerden van ontbijt serveren in hotels tot het werven van figuranten voor een tv-serie. Wel consequent in die vierjarige periode waren de kleinkunstlessen die ze bij Selma Susanna volgde en onder wier vleugels ze tevens (met anderen) voorstellingen maakte.

In 1995 werd ze ingelijfd bij Comedytrain; in 1996 won Sanne het Leids Cabaret Festival (jury- en publieksprijs) en richtte ze samen met Selma en vier medeleerlingen de kleinkunstopleiding ST&M op (Stem, Theater en Muziek), een parttime kleinkunstopleiding voor stem, theater en muziek. Sanne werd de "eerstafgestudeerde".

Ze werkte als host bij ‘Talkradio”, schreef een column in het blad “de Theatermaker” en presenteerde een seizoen lang met cabaretier Thomas van Luyn het televisieprogramma "Waskracht!" van de VPRO.

In juni 1997 studeerde ze vervroegd af aan ST&M vanwege de geplande tournee van "Sop", haar eerste avondvullende voorstelling, die in november 1997 in première ging. De regie was in handen van Selma Susanna, bij wie Sanne lessen bleef volgen. “Sop” zou ze meer dan 200 keer spelen en werd bewerkt voor televisie.

In 1999 begon ze te werken aan "Zin", haar tweede avondvullende voorstelling, ditmaal onder regie van zowel Selma als Genio de Groot. “Zin” ging februari 2000 in première. Ze speelde deze voorstelling tot en met december 2000."Zin" werd ook bewerkt voor televisie. Van september 2000 tot juni 2001 schreef Sanne een wekelijkse column in de Uitbijlage van het Haarlems Dagblad.

Daarna volgden “Stuk” (2002) en “Vier” (2005), alle geregisseerd door Selma Susanna. Ook op het gebied van schrijven waren een bijdrage aan de verhalenbundel "Paradise bij het Dashboardlicht" (uitgave Thomas Rap) en vier columns in de rubriek "Chaos en Liefde" van de Volkskrant. In dezelfde periode begon ze met lesgeven in stand-up comedy bij ST&M en het Amsterdamse Kunstweb.

In seizoen 2001-2002 blijft ze lesgeven, schrijft ze teksten voor het theaterprogramma "Van Shaffy tot Piaf" van Liesbeth List en neemt ze de rol van Lisette op zich in de musical "Foxtrot", naast onder anderen Paul de Leeuw, Jenny Arean en Carice van Houten onder regie van Ruut Weissman.

In datzelfde seizoen werd ze één van de vaste medewerkers van het cabaret van het tv-programma “Kopspijkers”; inmiddels is ze één van de vaste 'freelance'-gezichten in “Koefnoen”. In 2007 speelde ze één van de drie hoofdrollen in de film “Moordwijven” van Dick Maas.


Door de jaren heen schreef Sanne columns in Theatermaker, Haarlems Dagblad, Viva en Red. Een bundeling van die columns verscheen in 2005, onder de titel Het Elandenlokroepfluitje. Samen met Eva en Tessa Posthuma de Boer maakte ze het boek Rinus aan de Rekstok, een verzameling van brieven, interviews en foto's.

Iedere vrijdagmiddag verzorgt Sanne Wallis de Vries de satirische invulling van het radio 1 programma Vrijdagmiddag Live: Een dynamische journalistieke talkshow live uit Amsterdam met gasten uit het nieuws, sport met Frits Barend, een column van Justus van Oel, scherpe debatten, kunst en cultuur, livemuziek en een journalistenpanel.

Ook heeft ze een 2-wekelijkse column in het programma De Praktijk op Radio 1.

In seizoen 2011-2013 was Sanne te zien in "Woest Water" de familievoorstelling van het Ro Theater.

In seizoen 2011/2012 speelde Sanne in de jeugdvoorstelling Woest Water van het Ro-Theater.

In januari 2013 ging de voorstelling Adele, een dubbelportret in première. Hierin gaf Sanne samen met Paul Groot gestalte aan de recent overleden Adele Bloemendaal, theaterdiva en comédienne. In 2014 speelde Sanne in de opera Sweeney Todd, bij de Nederlandse Reisopera.

Ze speelde in seizoen 2014-2015 in Club Sandwich.

In 2017 waagt Sanne zich na 7 jaar weer aan een eigen cabaretvoorstelling onder de titel GUT. Ze deelt het podium met muzikanten Wouter Planteijdt en Martijn Bosman/Dionys Breukers. In juni 2017 wordt bekend dat GUT genomineerd is voor een Poelifinario.

TV & Film

Sanne kreeg grote bekendheid als één van de vaste mede-werkers van het programma Kopspijkers.

Daarna was ze één van de vaste 'freelance'-gezichten in Koefnoen.

In 2007 speelde ze één van de drie hoofdrollen in de film Moordwijven van Dick Maas. Op de radio was Sanne o.a. wekelijks te horen op radio 1. Ook was Sanne jarenlang een van de vaste stemmen van Albert Heijn.

Sanne speelt in de Mees Kees films en serie de rol van directrice Dreus.

In maart 2017 werd Sanne winnares van het zeventiende seizoen van Wie is de Mol? door mol Tomas Cammaert te ontmaskeren.

In de films Soof en Soof 2 was Sanne te zien als Fanny Roodman. Ook verzorgt Sanne regelmatig de Nederlandse stem voor bioscoopfilms, zoals onlangs voor de film Cinderella.

Van mei 2018 t/m december 2019 had Sanne een eigen TV-show op de zaterdagavond: Sanne Wallis de Show. Ook is Sanne host van Sterke Verhalen.

Bibliografie:

"Rinus aan de Rekstok"
"Paradise bij het Dashboardlicht" (bijdrage in deze verhalenbundel)