Recensie Stef Bos


Ode aan de imperfectie

Stef Bos met de voorstelling
EEN SPRONG IN DE TIJD


Gezien op: 12-02-2016 De Goudse Schouwburg, Gouda

‘Het leven is een sprong in de tijd’, aldus Stef Bos. Terugkijkend op een succesvolle carrière van inmiddels 25 jaar vraagt de zanger, die in 1991 doorbrak met ‘Papa’, zich letterlijk vanaf het eerste lied af ‘of dit nu later is’. Voor de gelegenheid voorzien van een deels nieuwe tekst, is het antwoord in dat lied – en gedurende de hele voorstelling – een volmondig ‘ja’. Dit is nu later. Maar ook: ik ben nog onderweg. Ik blíjf onderweg. Want, zo houdt de (nog niet zo heel) oude meester ons voor: de wereld is oneindig, zolang je je grens blijft verleggen.

De carrière van Bos kende in 1991 een vliegende start. Over die tijd zegt hij in de voorstelling: “Ik dacht toen dat ik een boom was. Nu weet ik dat ik een blaadje ben.” Aan de hand van die metafoor neemt de zanger zijn publiek mee op zijn reis door de tijd. Van groen blaadje, tot geel en uiteindelijk een prachtige kleur rood, totdat het blaadje valt en als humus voeding wordt voor de boom. Zover is het gelukkig nog niet, want Stef Bos is onder begeleiding van zijn band – die hij liefkozend zijn ‘bende’ noemt – in de bloei van zijn leven en carrière aangeland. Samen maken ze de oude reclameslogan (weliswaar ooit voor bier, maar ik recycle ‘m hier graag) ‘Vakmanschap is meesterschap’ meer dan waar en vormen ze een, door Bos zelf ook al opgemerkte, magische synergie.

Wat vooral heel knap is, is dat Stef Bos – een muzikant pur sang – ook in het vrije woord de aandacht van het publiek weet te grijpen. Bos is niet de eerste muzikant die een tour door het land aangrijpt om terug te blikken op een lange carrière. Maar hij is wel één van de weinigen die het aandurft om ook écht te kijken en te delen wat hij ziet. Geen strakgetrokken rimpel of ingehouden buik, maar juist trots op de imperfectie: de groeven en littekens die het leven hebben aangebracht. Of zoals Bos het verwoordt: “Er moet een hoek af”. Voor dat kijken en delen neemt hij ruim de tijd, waarmee hij zijn belofte aan de zaal dat het ‘een stichtelijke avond’ zou worden, waar maakt. “Ik was weemoedig, maar ik had geen verleden. Nu heb ik een verleden, en ik ben nog nooit zo licht geweest.”

Zijn aanpak roept op tot melancholie en mildheid. De muziek is bij tijd en wijle hypnotiserend. Toch wordt hij er zeker geen zacht ei van. Sterker nog: ook de oude rocker in hem lijkt te zijn opgestaan. Met de combinatie van ijzersterke teksten die rechtstreeks tot de ziel spreken en unieke muziekstijlen, is hij de Nederlandse Herbert Grönemeyer.

“Voor het decor hoef je het niet te doen”, schreef ik als aantekening bij binnenkomst in de zaal. Nou heeft een muzikale voorstelling in de regel natuurlijk ook niet veel meer nodig dan een podium, instrumenten en een muzikant. Maar gaandeweg wordt zelfs het toneelbeeld voller, rijker. Met niet veel meer dan een aantal hanglampjes, onderstreept zelfs het toneelbeeld op subtiele manier de boodschap van de reis die, naarmate de tijd voortschrijdt, alleen maar intenser wordt. “Het aardige van ouder worden, is dat de ballast verdwijnt.”

Na een reis door de tijd, waarin het nieuwe werk van 2016 en het oude van 1991 de revue zijn gepasseerd, is de conclusie dat Bos geen groen blaadje meer is, maar juist een wijze oude eik is geworden. Natuurlijk, er is hier en daar een tak af. De tijd heeft zijn werk gedaan. Maar juist die imperfectie is het nieuwe schoonheidsideaal. Dit is nu later. Laten we hopen dat Stef Bos en zijn magische bende nog lang onderweg zijn.




Marnix Langeveld




Deze pagina is onderdeel van de website www.cabaret.nl.
De cabaret-database van Nederland.
Een actueel overzicht van cabaret, kleinkunst en stand-up comedy.
 
Kijk op cabaretmatch.nl voor meer informatie over theater op maat, cabaret op maat of een muziekoptreden voor een congres, symposium of feest op maat.