Recensie Sjors van der Panne, Jim de Groot, Izaline Calister en Josee Koning


Lennaert Nijgh: Nog altijd springlevend!

Sjors van der Panne, Jim de Groot, Izaline Calister en Josee Koning met de voorstelling
Een tip van de sluier

Gezien op: 28-11-2017 Stadsschouwburg Haarlem

Omdat hij op de dag van de première van deze voorstelling - 28 november - op de kop af 15 jaar geleden is overleden, kennen steeds minder (met name jongere) mensen de naam van tekstdichter Lennaert Nijgh nog. Hoe anders is dat bij de door hem geschreven liedteksten. Liedjes als Een meisje van 16, Welterusten meneer de president, Testament en Het Land van Maas en Waal kan menigeen nog altijd meezingen.

Nijgh schreef deze klassiekers speciaal voor jeugdvriend Boudewijn de Groot, met wie hij samen in Heemstede opgroeide. Maar ook voor een keur aan andere Nederlandse artiesten schreef Lennaert Nijgh songteksten (vele daarvan op muziek van Boudewijn de Groot), die stuk voor stuk hits werden. Denk aan Malle Babbe en Jan Klaassen de trompetter voor Rob de Nijs en de onovertroffen Pastorale voor Ramses Shaffy en Liesbeth List.

Tekstdichters van het kaliber van Lennaert Nijgh zijn zeldzaam. Hij staat na al die jaren nog altijd ongenaakbaar bovenaan. Dan een hele tijd niets. Dan Ivo de Wijs. Weer een hele tijd niets. Pas dan komen de betere tekstdichters van ons land. Met zo'n staat van dienst is een groots eerbetoon langs de theaters van Nederland wel het minste dat gedaan kan worden om de naam Lennaert Nijgh van de vergetelheid te behoeden. En waar kan het Circus Lennaert Nijgh deze bonte karavaan beter starten en eindigen dan in de plaats waar hij geboren, getogen en gestorven is: Haarlem.

In de Haarlemse Stadsschouwburg brengen Jim de Groot (zoon van Boudewijn), Josee Koning (vrouw van Nijgh), Izaline Calister en Sjors van der Panne (the Voice of Holland 2014) een hommage aan de veel te vroeg overleden Haarlemmer. En daar worden zij muzikaal meer dan verdienstelijk in ondersteund door een geweldig combo.

Een ode aan Nijgh zou geen ode zijn, zonder dat zijn grootste hits de revue passeren. Voor de gelegenheid zijn die hits in een nieuw jasje gestoken, maar gelukkig zonder de expressieve kracht van het origineel teniet te doen. En alsof Nijgh bij leven niet al genoeg prachtige teksten had voortgebracht, komt er ook ‘nieuw’werk langs in de vorm van oude teksten van zijn hand, die pas recentelijk zijn ontdekt en die door onder andere Frank Boeijen van passende muziek zijn voorzien.

Dat zijn liedjes op een andere wijze worden vertolkt dan hoe iedereen ze kent, heeft gek genoeg tot gevolg dat de tekst ervan juist nóg meer opvalt. Alsof het nieuwe jasje dwingt om de drager ervan beter te bekijken. Maar nog meer dan dat maakt deze voorstelling duidelijk dat de teksten van Lennaert Nijgh nog altijd springlevend zijn. Tijdloos. Dat de stichting Buma Cultuur haar jaarlijkse Buma Award voor de beste tekstdichter heeft vernoemd naar Lennaert Nijgh, is dan ook alleszins begrijpelijk. En terecht. Want zoals gezegd: tekstdichters van dit kaliber zijn zeldzaam.

De bevlogenheid waarmee Nijghs teksten door de vier artiesten worden gezongen, maakt duidelijk dat alle vier gevoelsmatig zeer bij hem betrokken zijn. Deze mensen hebben niet alleen van Nijgh gehouden, maar dat doen ze nog steeds. En door hoe ze dat uitdragen, nodigen ze ook het publiek uit om van Nijgh en diens teksten te (blijven) houden. En passant belichten ze aan de hand van foto’s en verhalen uit de oude doos ook het leven van Lennaert Nijgh zelf. Vijftien jaren na zijn overlijden maken ze nu het testament op van zijn leven. Dat maakt het - ook voor wie Nijgh nooit gekend heeft - een persoonlijke avond.

Hoewel de zaal voornamelijk gevuld wordt door de liefhebbers van het eerste uur, zou deze voorstelling verplichte kost moeten zijn voor alle aspirerende singer-songwriters die ons land sinds de jaarlijkse zoektocht van Giel Beelen rijk is. Kom kijken (en vooral luisteren) hoe de meester het deed. En dit is pas het tipje van de sluier...

Marnix Langeveld