Recensie Rundfunk


Neerlands hoop in bange dagen

Rundfunk met de voorstelling
Wachstumsschmerzen

Gezien op: 13-12-2017 De Kleine Komedie Amsterdam

Yannick van der Velde en Tom van Kalmthout, tezamen beter bekend als Rundfunk, leerden elkaar kennen op de Amsterdamse Toneel- en Kleinkunstacademie. Na 38 try-outs en een voorpremière speelde Rundfunk de première van Wachstumsschmerzen (groeipijn). De regie van voorstelling was in handen van Peter de Witte, welbekend van de cabaretformatie Droog Brood.

Eenieder die wil genezen van een flinke concentratiestoornis (ik) doet er verstandig aan Rundfunk in het theater te bezoeken: het blijkt onmogelijk je aandacht te verliezen tijdens het optreden. Alles wat gebeurt op het podium ontroert je, soms is het zelfs vertederend maar vrijwel altijd volgt een zwarte doch humoristische twist. De lach floreert aaneengeschakeld. Alhoewel een aantal scènes gaat over hun kindertijd en/of familiaire kwesties, toch is de opzet van elk afzonderlijk bedrijf in hoge mate uniek.

Een vader (Tom) stopt zijn zoon in bed en sluipt zachtjes maar net ietsje te hard de kamer uit. Het kind (Yannick) ontwaakt van het geluid en vraagt enigszins angstig: “Papa, papa, ben jij dat soms?” Vader antwoord vervolgens met een satanisch stemgeluid: “Nee, ik breek je kankerbek!” Of meester Wim (Yannick), die laveloos staande wordt gehouden en groep 3, oh nee groep 2, kwijt is geraakt tijdens een schoolreisje en liever een watertje van ome agent (Tom) wil omdat hij groep 3, oh nee groep 2, nog naar huis moet rijden. De scènes zijn theoretisch gezien vaak al zeer geestig, maar het is het acteertalent van beiden mannen dat de scènes vervolmaakt.

Toch is Wachstumsschmerzen niet uitsluitend een uiterst grappig doch zwart rariteitenkabinet. Want het absurdistisch gereedschap dat de heren hanteren is namelijk ideaal om het betekenisloze menselijke bestaan te accenturen. Sociale conventies volgen uit het feit dat mensen een enigszins willekeurige betekenis toeschrijven aan bepaalde sociale interacties. Een jongetje van 6 (Yannick) dat thuiskomt van zijn voetbalwedstrijd op zaterdagmiddag wordt door zijn moeder (Tom) ontvangen, die (zoals moeders dat doen) opgewekt vraagt hoe het was. Het jongetje waant zich een ware mediagetrainde profvoetballer en zegt dat hij volgend jaar graag in de F1 zou willen spelen maar zich nu liever wil focussen op de F6.

Vergelijkbaar is de scène waar twee CEO’s tegenover elkaar zitten en via allerlei stuitende Engelse zakentermen een onderhandeling starten. Uiteindelijk verbiedt de ene CEO (Yannick) de andere CEO (Tom) zijn bedrijf over te nemen, waarbij Yannick zich in het onderhandelingsproces laat inspireren door het knikkerjargon, i.e. “met-optils”, “zonder-poot” en “met-zelf-waar-je-wil-neerlegs”. Yannick: “zonder verkoops”. Wederom creatief gevonden.

Bij de ingang van de Kleine Komedie kregen alle bezoekers een programmaboekje, dat feitelijk een humoristisch mini-magazine was. Op de pagina “wie is wie?” is bijvoorbeeld te lezen dat Yannick van de Velde zowel ‘fluffer’ van Tom als ‘fluffer’ van Yannick is. Daarnaast was het rustgevend te vernemen dat Gisbert Knie de rol van ‘willekeurige man’ op zich nam. En, we moeten ook niet vergeten dat het blad halverwege een naaktfoto bevat van een Slavisch ogende dame die nadrukkelijk haar venusheuvel etaleert. Als je dan zelfs mag vaststellen dat de lezer enkele pagina’s verder wordt getrakteerd op een recept voor een cheesecake voor 10 personen, dan kan je louter concluderen dat Tom en Yannick hongerige jongens zijn die aan elk detail veel toewijding besteden. De mannen zijn twintigers, maar toch maken zij als Rundfunk nu al toonaangevend en legendarisch materiaal. Met veel belangstelling zal het vervolg van Wachstumsschmerzen worden verwelkomd, dat kan niet anders.

Mark Coelen