Recensie Yentl en De Boer


De magie zit vooral in de liedjes

Yentl en De Boer met de voorstelling
MAGIE

Gezien op: 16-06-2018 De Kleine Komedie Amsterdam

Het duo Yentl en De Boer wordt vaak aangekondigd als een muzikaal of absurdistisch duo. De weegschaal slaat ook in deze voorstelling uit naar het muzikale gedeelte. Net als in hun vorige voorstelling “De Snoepwinkel is gesloten” wisselen ze hun prachtige liedjes af met korte sketches, maar deze halen niet het niveau van de loepzuiver gezongen nummers.

De voorstelling “Magie” gaat over verwondering en de manier waarop we elkaar nog kunnen raken. Wat het leven voor ons in petto heeft, is de rode draad in de voorstelling, waarin de dames schakelen tussen de echte wereld en een gefantaseerde droomwereld. Binnen deze twee parallelle werelden speelt de voorstelling zich af.

“Magie” opent verrassend interessant met veel gekleurd licht en de dames in een sprookjesachtig kostuum. Het belooft een hoop goeds voor de rest van de avond. De interactie met het publiek na het eerste nummer is een vrolijke goochelact, maar dit is niet de magie waar wij als publiek op zitten te wachten. De magie zit in de hoofden van de dames die keer op keer prachtige liedjes ten gehore brengen en het publiek in vervoering brengt.

Ze hebben allebei een heftig verlangen naar een magische wereld waarin alles goed is. Dit komt ook tot uiting in het lied “Stop de tijd”. De vergankelijkheid is een geliefd onderwerp en die worsteling willen ze het liefst ontvluchten. De toegift bewijst dat ze dat gevoel op poëtische wijze kunnen vertolken. Ook het lied “De slechte raadgever” is een pareltje uit hun repertoire.

Filosofisch gezien voldoen ze volledig aan de betekenis van het absurdisme. Angst en eenzaamheid als gevolg van de zinloosheid van het bestaan, waardoor niets anders rest dan vluchten uit de werkelijkheid. Vanuit theatraal oogpunt voeren ze hun absurdistische kant vooral op met dialogen die, vergeleken met het muzikale gedeelte, kwalitatief een stuk minder zijn. ‘Alles wat je kan verzinnen, is al een keer verzonnen’ zingen Yentl en De Boer en dat geldt misschien ook wel voor hun pogingen om het publiek ook in de sketches te verwonderen.

Bij een duo heb je altijd twee tegenpolen nodig en als ze in die rol kruipen dan worden de dialogen ook gelijk een stuk interessanter. Als de een aan de ander vertelt met iemand anders op vakantie te willen gaan is de onheilspellende reactie met een bandopname zeer sterk en origineel. De lat hebben ze natuurlijk zelf hoog gelegd door aan te kondigen dat de voorstelling over magie en verwondering gaat, maar het publiek raakt niet echt in extase van een verdwijntruc, een verhaal over otters of het vermeende alcoholisme van De Boer.

De boodschap is dat de magie zich afspeelt in het hier en nu en dat we ons niet angstvallig moeten vasthouden aan de toekomst. Om ons volledig in het nu te houden lukt dat prima met de betoverende liedjes. Alleen zijn ze er daardoor ook zelf verantwoordelijk voor dat er momenten zijn dat we het nu verlaten en uitkijken naar een nieuwe vocale vondst.

Leopold