Recensie Dolf Jansen


Positieve boodschap na roerig jaar

Dolf Jansen met de voorstelling
Beeldenstorm

Gezien op: 26-12-2018 De Kleine Komedie Amsterdam

Afgelopen jaar stond Dolf Jansen nog samen met Louise Korthals in het theater met de oudejaarsconference en dit jaar was hij weer alleen. In een sober decor - er hangt een groot doek met de cijfers 2018 in zwart-wit - komt Jansen op met Dancing Queen. Niet iedereen in de zaal heeft direct door dat dit een verwijzing is naar het houterige optreden van Theresa May. Het is ook de enige verwijzing naar de Brexit. De geroutineerde cabaretier heeft 71 voorstellingen gespeeld en hij heeft er zichtbaar lol in om de mensen die de voorstelling in Drachten zagen, belachelijk te maken. Een beetje makkelijk, maar het werkt wel. Hij geeft aan dat hij vooral een positief verhaal wil vertellen en dat is hem goed gelukt. Een mooie mix van kwetsbaarheid en rake observaties maken deze oudejaarsconference tot een sterk geheel.

Het publiek wordt vanaf het begin bij de voorstelling betrokken en Jansen stelt een aantal vragen aan de zaal over hun teleurstellingen. Het risico dat mensen niks of weinig terugzeggen ligt altijd op de loer, maar de ervaren Jansen weet op natuurlijke wijze wel een reactie te ontlokken. Hij wil de mensen een stem geven. Een man schreeuwt tot twee keer toe wat onverstaanbaars over klimaatverandering en wordt na 15 minuten uit de zaal verwijderd. Jansen grijpt deze kans met beide handen aan om gedurende de show deze man als middelpunt te maken van een paar leuke grappen. Jansen laat zich door zo’n incident totaal niet van de wijs brengen en de mensen weten dat ze in goede handen zijn.

“Beeldenstorm” verwijst naar de beelden die 24/7 onze gedachten vullen en waarbij mensen dezelfde realiteit hebben, maar verschillende beelden. Juist deze verschillende beelden zorgen voor een hardheid en Jansen snapt niet waarom die hardheid er is. Als voorbeeld haalt hij Klaas Dijkhoff aan, die op een VVD-bijeenkomst heeft gezegd dat vluchtelingen moeten worden opgevangen in de eigen regio. Jansen vindt dat wij als welvarend land veel meer kunnen doen om vluchtelingen te helpen. Alhoewel hij op het podium een stuk rustiger is geworden, kan Jansen zich nog steeds druk maken over het onrecht in de wereld. Een beproefd recept van hem, maar wel vaak met een originele twist. Het was een teleurstelling voor Jansen dat Waylon van een Israëlische kip verloor tijdens het Eurovisiesongfestival, maar hij gebruikte de titel “Outlaw in ‘em” om aan te tonen dat in ieder mens wel een boef zit verborgen. Juist de boeven die het voor het zeggen hebben in de wereld zorgen voor angst en vervreemding. Jansen schuwt de politieke thema’s niet en vindt dat een aantal landen zich bedient van een fascistisch regime. Woorden die worden uitgesproken krijgen een betekenis, alleen moet je er wel de verantwoordelijkheid voor dragen. Jansen staat voor de woorden die hij op het podium zegt, waardoor zijn programma persoonlijker wordt. Na een aantal luchtige ‘o-ja-momenten’ over Maarten van der Weijden, domme Franse toeristen in de Beekse Bergen en te dikke erewachten die niet welkom zijn bij de dodenherdenking, staat hij uitgebreid stil bij twee persoonlijke verhalen. De ene gaat over zijn televisieoptreden bij De Wereld Draait Door, waarin Jansen, ambassadeur van Oxfam Novib, te gast is en de andere gaat over het radioprogramma dat hij presenteert. Hartverwarmend is het om te zien hoe Dolf Jansen zijn positieve boodschap uitdraagt: luister naar de ander en ga in gesprek. Een goede tip voor de boze man die de zaal werd uitgezet.

Leopold