Recensie Jenny Arean en Brigitte Kaandorp


Ongekende klasse

Jenny Arean en Brigitte Kaandorp met de voorstelling
Gedeelde Smart

Gezien op: 21-04-2022 Theater Carré, Amsterdam

Soms zijn er voorstellingen die gezien móet hebben. Zo ben ik bij de eerste (toen nog de laatste) afscheidstournee van de Rolling Stones geweest. En bij het laatste optreden van de oorspronkelijke Buena Vista Social Club, nog mét zanger Compay Segundo. Bij de eerste voorstelling van Wende Snijders. De eerste van Yentl & De Boer. Maar deze. Deze! Ho. Ly. Shit.

De combinatie van Jenny Arean met Brigitte Kaandorp is van ongekende klasse. Arean – die gerust de Edith Piaf én de Shirley Bassey van de Lage Landen genoemd mag worden – zit inmiddels al een respectabele 60 jaar in het vak en Kaandorp (hands down de leukste cabaretière die Nederland ooit gehad heeft) al 40. Samen hebben deze diva’s dus 100 jaar ervaring, en dat voel je aan alles.

Chansonnière Arean vertolkt meteen al bij het allereerste begin het legendarische Zeur niet van Annie M.G. Schmidt zoals het lied bedoeld is: een opzwepende aanklacht tegen de kleinburgerlijkheid. Wanneer Brigitte Kaandorp vervolgens onderuitgezakt tegen een tafel haar eigen meesterwerkje Zwaar leven inzet, maar vervolgens door Arean wordt teruggefloten omdat de eerste volgens de laatste niets zwaars om over te zeuren hééft, is de toon gezet. Hier staan twee vrouwen, ieder met een eigen dijk van een carrière, elkaars smart te lappen.

Wie denkt dat Jenny Arean en Brigitte Kaandorp met deze vorstelling overigens alleen smartlappen ten gehore brengen, komt bedrogen uit. Deze voorstelling is in alle opzichten een kruisbestuiving tussen de métiers van beide artiesten. De samenwerking tussen deze dames op leeftijd (of zoals Kaandorp – die zelf inmiddels ook al 60 jaar is – grappend tegen de bijna 80-jarige Arean zegt: “wat ben jij OUD! Als ik had geweten hoe oud je was, was ik er nooit aan begonnen”) werkt fenomenaal. Kaandorp zingt bijna net zo goed als Jenny Arean, al kan er natuurlijk niemand tippen aan Areans magistrale uitvoering van Ze mag ‘m hebben uit de musical Heerlijk Duurt het Langst. Wát een power zit er nog altijd in die stem! Bijna 80 jaar en still going strong.

Maar ook Arean weet zich ook als kleinkunstenares heel aardig staande houden naast het ongekend soepele gevoel voor humor van Brigitte Kaandorp. Zo zijn de dames goed aan elkaar gewaagd en vullen ze elkaar precies goed aan. Niet dat ze enige aanvulling nodig hadden. Ieder voor zich waren ze al van de buitencategorie. Maar samen tillen ze elkaar naar een nóg hoger plan. Die gezamenlijke honderdjarige ervaring maakt de dames dus niet oud, maar tijdloos.

Dat laatste blijkt ook maar weer uit het feit dat oude klassiekers moeiteloos in een nieuw jasje worden gestoken. Shirley Bassey’s tijdloze klassieker This is My Life wordt door Arean – met een minstens even rijk stemgeluid als die van de originele vertolkster – omgedoopt tot Dit is Mijn Lijf. Wie Bassey nooit in het echt heeft gezien (ik) kan gerust volstaan met deze cover van Jenny Arean. Ik voorspel alvast dat in de Amsterdamse gay-scene, waar het origineel al jaren op eenzame hoogte staat, Areans versie die van Bassey binnen de kortste keren zal evenaren. Ook de Nederlandse versie van I will Survive door Kaandorp is briljant in zijn eenvoud. Goed vertaald, goed gebracht. Dat klinkt simpel, maar er is niets zo moeilijk als iets simpels.

Soms zijn er voorstellingen die gezien móet hebben. Deze dus.

Marnix Langeveld